Wie had gedacht toen we hier nog vrolijk op de Markt carnaval aan het vieren waren, dat er ook een virus aan het meefeesten was. Gelukkig gingen bij Verstegen Spices & Sauces al snel alle alarmbellen af. Toen de eerste berichten uit Italië kwamen werd de veiligheidscommissie bij elkaar geroepen. Het plan dat 11 jaar geleden gemaakt was, ten tijde van de Mexicaanse griep, werd uit de kast gehaald en afgestoft.

Handelsmissie Indonesië

Lang gedacht dat de moeite voor niets was geweest, nu met z’n allen blij dat we er snel mee aan de slag konden. Allereerst werden alle reizen, zoals mijn deelname aan de Handelsmissie naar Indonesië, geannuleerd. Daar heb ik niet lang om getreurd, mijn collega in indonesië kon de honneurs goed waarnemen en via televisie kon ik er toch een beetje van meegenieten. In Brabant èn bij Verstegen was het inmiddels duidelijk dat het een serieuze zaak was.

Veiligheidscommissie

Bij het nemen van maatregelen door de veiligheidsommissie staat de gezondheid van de Verstegen collega’s natuurlijk voorop. In allerijl is er desinfectiegel aangeschaft, alle afspraken afgezegd, interne vergaderingen beperkt. De volgende vraag is natuurlijk: hoe zorg je er voor dat de operatie draaiend blijft. Voor de grondstoffen zijn de risico’s en alternatieven in kaart gebracht.

Toeleveranciers

Mocht er veel personeel uitvallen dan worden de prioriteiten door het veiligheidsteam bepaald en op basis daarvan keuzes gemaakt in de productieplanning. Van onze toeleveranciers vragen wij besmetting zoveel mogelijk uit te sluiten. We zien nog geen leveringsproblemen, we zijn immers gewend onze voorraden vooruit te plannen. Thuiswerken goldt in eerste instantie alleen voor diegene die in China of Italië waren geweest. Een week later waren ook de Brabanders aan de beurt, en ja daar werken er behoorlijk veel van bij Verstegen.

Eettafel

En daar zit ik dan alweer zeven werkdagen achter mijn eettafel. De eettafel is te hoog, twee kussens op de stoel helpen niet echt meer. Ergonomie is ver te zoeken en mijn schouders beginnen langzaam te verstijven. Maar ik klaag niet, zoveel respect voor iedereen die bij Verstegen alles draaiende houden. En nog meer voor de mensen in de gezondheidszorg die dag in en dag uit voor ons vechten.