De Europese doelstellingen voor verpakkingen uitgelegd
Afgelopen februari was het zover: de richtlijn verpakkingen en verpakkingsafval, die in 1994 voor het eerst in werking ging, is herzien en gewijzigd naar de Verordening (EU) 2025/40 betreffende Verpakkingen en Verpakkingsafval, ook bekend als de PPWR. In de nieuwe verordening worden verschillende doelstellingen beschreven die geleidelijk in gaan. Elianne Martis, consultant regulatory affairs bij Précon Consulting Group B.V. vertelt waar je rekening mee moet houden.
Het voornaamste doel van de Europese verordening 2025/40, hierna verder verwezen als ‘de verordening’, is om de impact van verpakkingen en verpakkingsafval te verminderen. De Europese Commissie wilt dit bereiken door onder andere het gewicht en volume van verpakkingen te minimaliseren, het gehalte gerecycled materiaal te verhogen en het verpakkingsafval te verminderen. De verordening is van toepassing op alle soorten verpakkingen en alle verpakkingsafval, dus heeft gevolgen in de gehele (levensmiddelen)industrie.
7 belangrijkste eisen
In de verordening wordt beschreven waar de verpakking aan moet voldoen voordat deze in de handel wordt gebracht. Het betreft eisen over duurzaamheid en etikettering. Hieronder lees je de zeven belangrijkste punten met een verwijzing naar het betreffende artikel in de verordening:
Meer weten wat er van jouw bedrijf de komende jaren verwacht wordt? Schrijf je in voor onze aankomende webinar in mei. Liever zelf inlezen wat de belangrijkste punten uit de verordening zijn? Download de whitepaper over de PPWR op de website van Précon.
Wat mogen we niet meer terug zien op de markt?
Naast deze eisen bevat de verordening een lijst van verpakkingen die vanaf januari 2030 niet in de handel gebracht mogen worden. Een voorbeeld is ‘kunststof verpakkingen voor eenmalig gebruik voor voorverpakte onbewerkte verse groenten en fruit’, zoals netten en bakjes, bij een gewicht tot 1,5 kg.
Ook ‘lege ruimtes’ en ‘overtollige verpakkingen’ komen in de verordening ter sprake. Hiermee worden lege ruimtes bedoeld die gevuld zijn met bijvoorbeeld papiersnippers, luchtkussens, houtwol of stukjes piepschuim. De maximale lege ruimte van de verkoopverpakking (voorheen: primaire verpakking), verzamelverpakking (voorheen: secundaire verpakking) en verzendverpakking (voorheen: tertiaire verpakking) mag niet meer dan 50% zijn. De lege ruimte moet worden beperkt tot het minimum dat nodig is om de functionaliteit van de verpakking te behouden. De Europese Commissie gaat hiervoor een methode opstellen voor de berekening ervan.
De toekomst
Op de lange termijn worden meer eisen verwacht, bijvoorbeeld met betrekking tot zorgwekkende stoffen in verpakkingsmaterialen, etikettering, recycleerbaarheid van verpakkingen en biogebaseerde kunststofmaterialen. Eveneens wordt verwacht dat lidstaten aanvullende maatregelen op zullen stellen om het verpakkingsafval per inwoner te verminderen, producentenregistraties bij te houden en statiegeldregelingen toe te passen. Wij blijven de berichtgeving op de voet volgen.
Alles over levensmiddelenwetgeving in je mailbox? VMT besteedt in deze speciale nieuwsbrief aandacht aan het laatste nieuws en relevante achtergronden over onder andere etikettering, allergenen, additieven en belangrijke wet- en regelgeving voor de industrie.